عنوان مقاله:

نویسندگان:

گلنوش سوارتندرو، سلمان زارع، مریم ممبنی، خالد احمدآلی

تخریب خاک در مناطق خشک، نیمه خشک و کم رطوبت یکی از عوامل بیابان‌زایی است، که بر اثر عوامل مختلف از جمله تغییر اقلیم و فعالیت‌های انسانی مثل استفاده غلط از اراضی و مدیریت نامناسب خاک‌ها و فرسایش خاک حادث می‌شود. در مناطق بیابانی به علت پوشش گیاهی پراکنده و رطوبت کم خاک، فرسایش خاک بیشتر در غالب فرسایش بادی صورت می‌گیرد. با توجه به گستردگی این مناطق در جهان، حمل ماسه و فرسایش بادی به معضلی جهانی تبدیل شده و هر ساله خسارات فراوانی را برجای می‌گذارد. در همین راستا اجرای طرح‌های كنترل گردوغبار و تثبیت ماسه‌هاي روان در مناطق بیابانی ضرورت مي يابد. موثرترین روش کنترل فرسایش بادی، پوشاندن سطح زمین به‌وسیله گیاهان است که بزرگترین مانع در موفقیت این روش در اراضی بیابانی، کمبود منابع آب و آبیاری است. روش‌های سنتی آبیاری در این پروژه های بیابان‌زدایی، به دلیل دمای بالای محیط و سرعت نفوذ کم آب در خاك، قسمت عمده آب تبخير شده که این منجر به کاهش استقرار و زنده‌مانی گیاهان و نهایتا شکست پروژه خواهد شد. در این راستا به کار‌گیری روش های نوین آبیاری و کاشت گیاه در عرصه‌های بیابانی، موجب افزایش راندمان مصرف آب و نهایتاً موفقیت هرچه بیشتر پروژه‌های بیابان زدایی و کنترل بیابان خواهد شد. در این تحقیق به معرفی شیوه‎‌های موجود آبیاری در عرصه های بیابانی و همچنین شیوه های نوین آبیاری و کاشت گیاهان می پردازد. بسیاری از این روش‌ها در حال حاضر درکشور اجرا نشده است که پیشنهاد می‌شود باتوجه به شرایط اقلیمی ایران این روش‌ها جایگزین شیوه‌های آبیاری سنتی شود.

آبیاری، پروژه‌های بیابان‌زدایی، زنده‌مانی گیاهان، عرصه‌های بیابانی، فرسایش بادی

برای لینک‌دهی به این مقاله از آدرس زیر استفاده نمایید:

برای ارجاع در منابع از عبارت زیر استفاده کنید:
سوارتندرو، گلنوش، زارع، سلمان، ممبنی، مریم، احمدآلی، خالد، 1402، معرفی برخی از شیوه‌های سنتی و نوین آبیاری و کاشت گیاهان در اراضی بیابانی، سومين همايش ملي راهبرد‌هاي مديريت منابع آب و چالش‌هاي زيست‌محيطي، https://conf.sanru.ac.ir/fa/archive_index.php?c=wrec3&aid=47121